(vrij naar Fantoom van Anna Enquist)
Het is een woord voor pijn die een
bestaansrecht heeft; je lijdt aan
een afwezigheid, je snakt met haar
en huid naar wat er nog niet is.
Wat onvoltooid is dringt zich bedrieglijk
op, je strekt je armen blind naar
het belaagd klavier, een leegte,
het ongeboren kind. Het is een naam
voor wat zich voordoet in het midden
van de nacht: een spookbeeld snelt
een postvak in en doet alle gemis
teniet, maakt alles goed.
Categorie: Blog 3 reacties »
11 augustus 2010 om 1:45 pm
Mooi. Deadline. Altijd een raar woord gevonden. Een dode lijn haal je misschien maar beter niet. Als de lijn dood is, kan je je tekst dan ook weer niet posten. Vandaar: lifeline. Klinkt dat niet gezonder? Als je die haalt, kan je opstaan uit de nacht, de letters van je afschudden, het raam openen en de frisse ochtend je longen injagen. Kortom, succes met de lifelines!
11 augustus 2010 om 6:16 pm
‘…een herkenbaar iets….’.
go, and I will meet you there…
groet
12 augustus 2010 om 1:30 am
Steve, jij moet zelf gaan dichten man!
Karin, sure :-)